en işlek güzergahında
hüzünlerin,
tren yollarına döşeli
raylar misali
ezilen yüreğime,
katar katar hüzün
taşıyor gözlerin
artık,
uykumu çalıyor
melankoli.
geceleri
olmayacağın rüyalarla
uyumaktan
korkar oldum.
gök hala mavi
güneş yine
doğuyorsa da
sabahlara,
sıcak nefesinle
yanmış dudaklarımı
ısıtmıyor.
15 Ekim 2006
Ahmet ÖzyılmazKayıt Tarihi : 15.10.2006 00:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!