Bırakıp da gittin beni
Alevlerin arasında
Niye senden ettin beni
Gönlüm hüzün karasında
Çektin benden gözlerini
Duymaz oldum sözlerini
Sildin bütün izlerini
Gönlüm hüzün karasında
Senden sonra kalakaldım
Kurumuş bir dala kaldım
Yalan dolu fala kaldım
Gönlüm hüzün karasında
Bir boşluğa seslenmekten
Gelmeyene süslenmekten
Çok yoruldum hislenmekten
Gönlüm hüzün karasında
Bırakmadın hiçbir umut
Diyorsun ki beni unut
Gel de bu deli gönlü tut
Gönlüm hüzün karasında
Kayıt Tarihi : 10.9.2017 22:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sedat Kocabey](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/09/10/huzun-karasi-2.jpg)
Gelmeyene süslenmekten
Çok yoruldum hislenmekten
Gönlüm hüzün karasında
gönlünüze kaleminize sağlık değerli bir şiir tebrikler sedat bey selam ve saygılar
TÜM YORUMLAR (1)