Hüzün kapımı çalar, hazan ruhumu sarar…

Yar
Elime aldığım
Her yaprak
Halin insicamında
Çok anlamlaşır
Şehre muhtaç kitap
Misali sırrı aşktır
Merak, insan için
Ne kadar mükâfattır
Azim ve iştiyakla
Sevdalaşan bir hakikattir

Aklım
Ruhun inkişafından
Sudur eden sırra
Ne kadar muhtaç
Ve bir o kadar da yabancıysa
İman, bilgiye ve irfana
Uzaklığı nispetinde gamdır
Eftal olan,
Aklın ve vicdanın,
Umut içinde ki azmiyle felahtır
O zaman inşirah kalbe
Rahatlık kazandırır
Ve feyzi bereket farktır

Her
Ne yazsam,
Bilirim ki sığdır
Zihni ve kalbi
Niteliğe erişenler
Nazarında kifayetsizdir
Ben kenar sentlerin insanıyım,
“yazan adam”
Olarak karşınızdayım
Bu bakımdan
“ruhumun hicran damlalarını”
Paylaşım esasına dayanır maksadım
Kimseye rahatsızlık
Vermek değildir kastım,
İmkânlar nispetinde
Aranızda bulunmaktayım