Hüzün Kalyonu Şiiri - Sefa Tülek

Yine saatler aştı,
yine geceler gündüzleri bekliyor bünyemde,
yine ben uykusuzum
ve yine aşığım
dünyanın bütün yükü omuzlarımda geliyor bana taşıyabilir miyim sizce dostlar
keskin aşk yükünü bilemem...
Bilemem,
yarının acısını bilemem
nasibim olup olmadığını
vuslat- ı aşk ı yaşayıp yaşamayacağımızı hiç bilemem,
eğer olmazsa vuslat ne bileyim beni çöllere atsınlar,
susuz kalayım ve yahut buzullarda donayım,
uzay boşluğuna bıraksınlar uzaya çıkan ilk aşık
ilk Türk olayım,
diyemem ki sana seni seviyorum,
bakamam ki o ışık huzmesi gözlerine seni seviyorum dercesine
sen benim farkımda bile değilken,sen beni sende yaşayamazken...