Hüzün İçmeye Eylülde Gidilir

Eylül! söz yaprağa düştü
Vur sinene!
Efkar toplamak istiyorum.
Şair mutluluğa ölmez
Hadi eylül! hüzün içmeye.
O ansızın öldü
Ben kapıda kaldım;
Uyuyakaldım.
Vur, vur, vur sineme!
Tazelensin acım.
Bu aşkı yaşatmakla mükellefim.
Ufak ufak çiseliyorum, çiseliyorum;
Kapa pencerelerimi,
Çek perdelerimi,
Komşuya söz düşmesin.

Eylül! söz yaprağa düştü
Vur sineme!
Daha, daha, daha efkar.
Şair aşka ölür
Hadi eylül! hüzne boğulmaya.
Öyle güzeldi ki gamzeleri onun.
Bir kayık gibiydi gamzeleri onun.
Yüreğine açılmak isterdim hep.
Vur, vur, vur küreğe!
Dibe vurdum!
Çalsın davullar, zurnalar
Aşka ölmek düğün.
Söyle düşmana
Eğlenip gülsün
Biz aşka vurulduk gülüm.