Hüzün Harmanı Şiiri - İbrahim Kilik

Zaman hüznü emziren geçkin bir anne.
Dökülür saçları yaprak yaprak,
Takvim yaprakları üşür.
Yüreklerde hüzün büyür.
Tasviridir hüznün,
Eylülün ayak sesleri,güzün cilvesi,
Sarı yapraklarda ömrün erimesi.
Bir masaldır artık,
'Asmalara su yürümesi.'
Gözlerde yaştır,kuşlarda telaştır eylül.
Ne güneş eskisi gibi doğar ne açar gül.
Susar cümle varlık,
Söyler şarkısını eylül.
Hüzün ufkumuzda tül.
Eylülün saçları hasret örgülüdür.
Elle tutulmaz,
Gözle görülür.
Fotoğrafı hüznün,
Her dem eylüldür.
Ankara,26.10.2008 İ.K