Hüzün Gülleri Şiiri - Şeref Işı

Yine yanaştı gönlümün kıyısına delice bir hasret
Gözlerini almış bir kurşun misali yüreğimi delmek için
Balıkçı tekneleri geçer uzak kent limanlarından
Bu hasret bu ayrılık söylesene niçin
Hüzün gülleri dağıtıyorum sensiz geçen akşamlara
Sensizliğime ve hep sessizliğime içiyorum
Mahrum bıraktın beni teninin sıcağından
Haziran ayında buz tuttu yüreğim bak üşüyorum
Susuyorum geceler boyu cümlelerim yitik dilim lal
Gözlerimde hayalin her gece kanar
Ben istemedim bu ayrılığı sen nasıl yakıştırdın kendine
Şimdi gecenin bir yerinde sessizce bir adam ağlar
Benden uzakta attığın her adımda çiğnedin senle dolu yüreğimi
Beni benim içimde öldürdün
Şimdi soruyorum sana seni bunca sevmenin bumuydu bedeli
Seni yüreğimden,seni benliğimden ve seni kalbimden siliyorum
Şimdi ne aşk ne sevgili geçmesin yüreğimin kapısından
Çıldırdı geceler beynimin uğultusundan
Hüzün gülleri dağıtıyorum şafağı olmayan gecelerime
Son hakkımı kullanıyorum aşk'tan ve yaşamaktan....