sonbaharın yaprakları gibi gönlüm
Hüzünler düşüyor sararan yapraklara
Yapraklar düşerken yere
Sert rüzgar götürüyor uzaklara hüzünlerimi
Yorgun gönlümde yaşanmışlığın
Rengarenk gülleri
Mavilerin yanına siyah güller açıyor
Acımasız rüzgarın inadına
Sevgiden anlamayan gönüller
Kendine pay çıkarır gibi
Çözemedilerki bendeki beni
Anlasınlar sevginin beklentisiz gönlünü
Yazılan binlerce kelime içindeki
Sevgiye açan gönlün cümle avcılığını
Yağan yağmurdaki sevgi tanesinin
Yüreğe sevgi tohumladığını...
23.10.2002
Erol ŞenKayıt Tarihi : 23.10.2002 10:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Erol Şen](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/10/23/huzun-gonlum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!