Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Güzel bir şiir.Hüznün buruk bir tadı vardır ve siz bunu çok güzel ifade etmişsiniz.
Onun gelişi ile bu münzevi ruhumun
Kadim yalnızlığı da sanki bitecek gibi
Hayali bile güzel bu çılgın umudumun
Gönül yangınlarımı gördü..görecek gibi
**********
BU ÖZLENEN GELDIGI ANDA EVET GÖNUL YANGINI BASLIYACAKTIR. BASLAMALIDIR DA.
Ancak bir ustanın yazacağı güzelikteki şiirinizi kutlarım,sayın şair.Saygılarımla
Bütün dörtlükler harika,final daha bir başka yinede.Çok çarpıcı bir çalışma olmuş,okuduklarım içinde en güzel şiirlerinizden biri.Böyle devam,kutlarım.
Saygılar kaleme..
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta