Senin gelişin gibi,yıllar hüzün getirdi.
Umutla yürüdüm de,yollar hüzün getirdi.
Ne piştim nede yandım,sevgi seline kandım,
Sözlerimden utandım,Diller hüzün getirdi.
Gitmeme bırakmadı,yeşil ışık yakmadı,
Gözyaşıma bakmadı,kullar hüzün getirdi.
Ak dediler karama,ilaç yoktu yarama,
Rüzgar savurdu amma,küller hüzün getirdi.
Gelecektim,yarındım,kötülükten arındım,
İpek libas büründüm,Çullar hüzün getirdi.
Yanlış haddini aştı,başın sonu yaklaştı,
Keseler doldu taştı,pullar hüzün getirdi.
Kendin otur,kendin kalk,bulunmaz derde ortak,
Talihim nasıl bir bak,Fallar hüzün getirdi.
Ardından baka kaldım,ipin ucunu saldım,
Gülşen’e girip aldım,güller hüzün getirdi
Kayıt Tarihi : 13.5.2007 22:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!