Hüzün Gemisi Şiiri - Süleyman Muamma

Hüzünlü mü bugün insan
Keşkeleri onarmak mı istiyor
Amansız bir çareymiş gibi
Uğraş işine mi giriyor arta kalan...

Sevgi,kedinin oynadığı yumağa benzer
Bir yanı sökülürse yıpranır gider
Kaybetme hissine girenler ise
Hayatının sonu nefessiz biter...

Bir yel geldi, geçiyor ömrüm
İşlemez kurşun mezar taşına
Şairin kuşu geldi, uçuyor gönlüm
Bin derdim var, kaldı mı aklımda...

Özgürlük nedir, be insan
Her canlı için farklı tanımı olan
Kertenkele gibi sürüklenen
Acıyı içine atıp, volkan gibi sömürgecilik yapan...

Yıldızlara sordum bir defa olsa da
Senden yanıt yokmuş kalan bu ömür de
Haber yolladım güvercinle senin yoluna
Ne geri gelen bir güvercin, ne de ses vardı bu uğraşta...

Ufuktan bir ses geldi, bir bakış attım oraya
Hüzün gemisinin sesi gelmiş, kulak zarıma
Muammaya bürünmüştü artık yokluğu
Sessiz bir gemi gibi çekilmiştim, dünyanın sonuna...

(25.02.2013, 17:06)