Gönlüme demir atan
hüzün gemisinde,
Yapayalnız bir kadın ağlıyordu.
Gözyaşını ilmik edip umutlarına,
denize atıyordu.
Bir bekleyeni olacaktı rıhtımda;
En cömert gülüşünü teslim edecekti
Özlemi şarap gibi yudumlayan
bakışlarına.
Bekleyişi katık edip yaşantısına,
Bu kadın bir daha
bir daha ağlıyordu.
Kayıt Tarihi : 3.2.2010 13:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yazım Yeri: Mersin- Yazım Tarihi:29.01.1971 /05.oo
TÜM YORUMLAR (1)