Düşen sonbahar yaprakları gibiyim
Bazen yere düşen bazen de rüzgarda savrulan
Içim hüzün dolu Umutlarım kırılmış
Niye hüzün en çok bana yakışıyor?
Niye hüzün hep beni buluyor?
Düşen sonbahar yaprakları gibiyim bu aralar
Yere düşüp rüzgarla savrulan
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta