Bir duvar vardı,
Hani seni beklediğim,
Senin beni beklediğin.
Sen gidince duvar değişti.
Kirlendi, pas tuttu, sıvası döküldü.
Hüzün duvarı koydum adını.
Dibinde bir çiçek büyüyor biliyor musun?
Kimsenin ayağına takılmıyor,
Kimse ezmiyor,
Hüzün duvarının çiçeğini.
Kayıt Tarihi : 7.2.2015 23:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!