Bir hüzün duvarı ördüler önüme
Betondan ve çeliklerden yıkmayayım diye
Gülümsemek neydi benim yüzümde
Durmadan ilaç verdiler unutayım diye
Yaşamın duvarından çok yokuşu varmış
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
