Yürüyorum yine bu soğuk gece yarısında,
Arnavut kaldırımlı tenha ve loş sokaklarda.
Bakıyorum tek tek ışık yanıp sönen pencerelere,
Haykırmak istiyorum sesimin olan gücüyle;
Heyyy, bu şehirde ben de varım siz bilmeseniz de!
Yaşadığım bu şehre varlığımı haykırmanın huzuru içinde,
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
