Hüzün Dolu Rüzgarlar

Gün olur alır başımı giderim,
Bir dalın gölgesine sererim yorgun bedenimi.
Sessizce akan bir nehre benzerim,
Rüzgarla beraber yolculuğa çıkarım içimdeki hüzünlerle.
Şehrin kalabalığından uzaklaşırım,
Gelgitlerin sesini dinlerim deniz kıyısında.
Yalnızlıkla dost olur, kederlerimle konuşurum,
Kelimelerimden süzülen hüzünle sararım seni.
Gece olur gökyüzünde yıldızlar parlar,
Bir masal anlatır gibi uykuya dalarken.
Hayatın karmaşasından kaçarım,
Sadece sihirli Gözlerinde kaybolurum.
Kelimelerle dans ederim beyaz sayfalarda.
Bir mısra bir dost, bir dize bir sevda,
Sözlerimde hayat bulur, yüreklere dokunurum.
Gözyaşlarına dönüşür kelimelerim,
İçimdeki fırtınaları yatıştırırım.
Gün olur, yollar beni başka diyarlara çağırır,
Bir rüzgarın sesinde hissederim özgürlüğü.
Yorgun bedenimi dalın gölgesine sererim,
Huzur bulurum sessizce akan bir nehre benzerim.
İçimdeki hüzünlerle yolculuğa çıkarım,
Rüzgarla beraber savrulurum engin maviye.
Şehrin gürültüsünden uzaklaşırım adım adım,
Denizin kıyısında gelgitlerin sesini dinlerim.
Yalnızlıkla dost olur, kederlerimle konuşurum,
Kelimelerimde saklıdır derin bir anlam.
Sözlerimden süzülen hüzünle sararım seni,
İçimdeki sevda, dudaklarımdan dökülen şarkılarla.
Şiirin akışında kaybolan kalbimle,
Sevginin, tutkunun, umudun sesi olurum.