Hüzün Döllenir Şiir Olur

Gözlerinden öptüğüm günleri hatırla
Dudaklarından aşırdığım buseleri
O soğuk gecelerde kaldırımların tir tir titrediği
Kedilerin bile sevişemediği o korkunç sokaklarda
Sana haykırdığım şiirleri hatırla
Hatırla o soğuk kış gecelerinde
Ellerine tutuşturduğum dizeleri hatırla
Hatırla saçlarına taç yaptığım o kır çiçeklerini
Unutma! Sen unutursan
Gönül mahremimde,
Hüzün döllenir şiir olur sevenlere

Gözlerinden öptüğüm günleri hatırla
Saçlarında usulca dolanan ellerimi
Bana saatlerce, heyecanla mısralarını okuduğun
Sabahattin Ali'yi hatırla
Ne diyordu şair?
"Ben olsam unutamam"
Sen parantez açıyor "ben olsam unuturum" diyordun
Meğersem seninle biz günbegün şiirleri aldatmışız
Ey benim gözlerinde koca bir kenti kaybettiğim kadın
Unutma! Sen unutursan
Hüzün döllenir şiir olur gidenlere

Sana kendimden aşırıp getirdiğim tebessümü hatırla
Küpe diye kulaklarına taktığım kirazları hatırla
Sana bahçelerden çalıp getirdiğim gülleri hatırla
Koşa koşa sana geldiğim günleri hatırla
Ya sigara tabakasını unutuyordum bir köşede ya da kibriti
Sana heyecanla, dört nalla geldiğim günleri hatırla
Hatırla "burada sevişmek yasak" diyen park sahiplerine
Kahkaha atarak küfrettiğimiz günleri hatırla
Hatırla evin duvarına işeyen çocuklara güldüğümüz günü hatırla
Hatırla bedavaya getirdiğimiz o sinemanın ayrılık sahnesinde
Nasıl da hüngür hüngür ağlayıp korktuğumuzu hatırla
Hatırla o sefil soframızda bir ekmeğe muhtaç olduğumuz günleri hatırla
Hatırla gözlerinde şiirlerimi kaybettiğim günleri hatırla
Hatırla teninin her zerresini kuşatan mısralarımı hatırla
Hatırla bana saatlerce okuduğun Sabahattin Ali'yi hatırla
Ne diyordu şair?
"Ben olsam unutamam"
Sen parantez açıyor "ben olsam unuturum" deyip
Noktayı bırakıyordun.