Hüzün Denizinin Ortası Şiiri - Muharrem ...

Hüzün denizinin ortası burası.
Hüzün yağıyor burada her gece.
Hüzün her şeye sinmiş,
Yüzünde hüzündür artık.
Olmayışına isyandır,
Dudaktan dökülen her sözcük.

Yalnızlık oturur odanın her bir köşesine,
Camekânlarda saklı gülüşün sanki.
Hangi gaddar el koymuşsa oraya onları,
Ararım ararım, nafile geçmez elime.
Gidişinle sallandı bu yürek şehri,
Yıldızlar üstüne üstüne düşer şimdi.
Her gece bir yangın başlar,
Kimi uzak kimi yakınlarda.
İlki değilim ben bu yangını yaşayanların;
Lakin en derinine ateş düşeniyim.
Çok içerde yangınım.
Yakanım çok uzakta.

Hüzün denizinin ortası burası.
Gemilerde hüzün taşır burada.
Korsanlar hüzün çalar gemilerden.
Balıklar hüzne kulaç atar.
Yıldızlar kayar, adı hüzündür.
Güneş açar, ışığı hüzündür.
Gece çöker, karanlığı hüzündür.
Ne yana baksan hüzün sızmıştır.

Hüzün burada hayatın adıdır.
Hüzün sevgilinin bakışıdır.
Hüzün dökülen yaştır gözden.
Hüzün söylenen, söylenemeyen her sözdür.
Hüzün yokluğunda içimi yırtan ezgidir.
Hüzün sensin sevgilim.
Hüzün ayrılığımızdır.
Kavuşmak isterken ayrılan ellerimizin,
Boş kalışıdır.