Hüzün Denizi Şiiri - Emrah Kurt

HÜZÜN DENİZİ
Ne yelkenim var ne küreğim
Hüzün denizinde bir gemiyim
En dibe saplanmış yüreğim
Sanki içinde boğulmuş gibiyim

Okyanustan daha derin
Gözyaşlarım oldu deniz
Hayallerim geri gelin
Bu kadar derinde yüzemeyiz

Ey kalbimde kalan hüzün
Yabancı değil bana yüzün
Hayallerim haydi yüzün
Boğuldukça beni üzün

Etrafta yok ne bir balık
Nede dost yüzlü bir tanıdık
Belliki tek başınayım
Ben bu hüzün denizinde

Kalmışım hüzün denizinde
Bir dev gibidir dalgalar
Bulutlar üstüme geldiğinde
Kalbimde kopar fırtınalar

Dertlerin kastı neydi ki bana
Nasıl düştüm bu ummana
Tepemde kopmadan fırtına
Sığınmak gerek bir limana

Sonu gelmez dertler içinde
Kıvrandım kaderin elinde
Yanlızlığın derin hiçliğinde
Boğuldum hüzün denizinde

Hüzünler yıkamış kalbimi
Fırtına batırmış gemimi
Görende yok bu halimi
Nasıl kurtarırım kendimi

Günden güne çoğalıyor
Bu deniz beni bunaltıyor
Dibinde benim yatıyor
İçinde kalbim hep atıyor

Bir çıkış olmalı mutlaka
Yanlız kalamam ben burada
Gözyaşlarım aka aka
Altımda kaldı tek bir ada

Etrafımda yok bir kara
Hüzün denizi dört bir yanım
Dostlarım bakın düştüm dara
Kayıptır sorup arayanım

O benim içimde yüzer
Ben onun içinde yüzerim
Kalbimde çoğalır hüzünler
Kendimi onlarla üzerim
6.7.1999 Salı(10:40)