Hüzün Denizi Şiiri - Bekir Yavuz

HÜZÜN DENİZİ
Yüzünü gördüğüm o an,
Ateşinle yandı gönlüm,
Gözlerine baktığım an,
Duygu oldu aktı gönlüm.

Sıcak candan bir sevgiye,
Nicedir hep muhtaç idim,
Seslendim ben hep dürüstçe,
Çağlayıpda aktı gönlüm.

Anlamadın beni neden,
Riya nedir bilmemki ben,
Yüreğimi açmış iken,
Çaresizce kaldı gönlüm.

Bektaş’ım ben ne eyledim,
Sevmek suçmuş bilemedim,
Yar elinden neler çektim,
Hüznüm deniz oldu gönlüm.

Bekir Yavuz
18 / Ekim / 2015 / Pazar
Beyoğlu / İstanbul