Bugün dünü arıyoruz, yarın bugünü arayacağız.
Her günümüz bir önceki günümüzden daha kötü.
Her güne yeni sırlar sığdırıp,
Yalnızlığı allayıp pullayıp gelin ediyoruz sonraki güne.
Her güne başlarken,
Ömürden eksilen her gün için dert çekiyoruz yaşarken.
Her gün yeni bahaneler üretip avutuyoruz,
Kurutuyoruz yangın yeri yüreğimizi.
Her gün azizlik mertebesine çıkıp,
Bir lahım çukuruna düşüyoruz geceleri.
Her gün acıyan yerlerimizle ilgilenip
Yeni yaralar açacak başka insanlar tanıyoruz.
Her gün yeni utançlar, yeni kahırlar biriktirip
Ertesi güne hamallık yapıyoruz.
Her günde bir eylül hüznü.
Her günde bir ölüm kokusu.
Her güne eskilerin hasreti.
Gündüzün pürüzsüzlüğü
Gecenin buğusu.
Her gün biten, eriyen, eksilen benliğimize,
Yeni bir benlik eklemek yerine,
Eski benliğimizin hüznünü damlatıyoruz...
Damıtıyoruz kendimizi,
Aldatıyoruz kendimizi,
Bazen içimizde yetişen çiçeği,
Ama en çok dışımızda rol yapan eziği.
Ruhumuzu özgür bırakalım...
Kayıt Tarihi : 16.10.2024 00:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!