Hüzün Denemesi Şiiri - Doğan Balyiyen

Karanlıkların orta yerinde 3 gün süren bu uzun zamanın yaralısı olarak yazıyorum!

2021 yılının ekim ayında bir olay
Ve içinden sağ çıkamadım
Bu kadar derin acıyı Akdeniz'de bile bastıramadım

Ey dostlar sesime kulak verin
Çektiğim sadece diş ağrısı değildi
Hayallerimi ve başkasının hayallerini
Ve düşüncelerimizi ısırgan otunun açıttığı o tat gibi ortalıkta,
belki de bir tepenin ardında bırakıp kaçtım!

Acısı çekiliyor bugün,
o masum
O günahkar günlerin
Sevmekle birleşseydi ne güzel olurdu be!

Günlerce Akdeniz kıyılarında baktım aya, güneşe, kuşlara
Kuşlarım canım kuşlarım
Dersane kedisi Marmelat'ta doğum yapmıştı
Minicik yavru kediler
Ah anne sevgisi, sevgiyi hissetmeyi özlüyorum.

Başımın okşanışı geliyor aklıma
Güzel günlere dönebilsek keşke!
Sorarsanız ne oldu, ne var ki dönülemeyecek güzel günlere?
Zamanın manasını biliriz hepimiz,
Gidebilir miyiz anılarımıza?

Kandırması zordur insanın kendisini,
Kandırabilene ne mutlu.
Şu harabe köşklerin arasında
Yaşam ah çok huzurlu!

Şimdi gözlerini kapat, hayal kuracağız
Yaşamak istediğimiz o dünyaya ulaşacağız.

Ben bolca yeşilik isterim alabildiğine
Sonra yaşam ve medeniyet (ağaçlara zarar vermeyen ince yürekli o medeniyet)
Kavgalar olsun ama silahla değil düşünceyle
Biri matematiği bulsun
Bir başkası fiziği
Ama altın olmasın, değeri ölçülecek hiçbir şey hem de
Her yere bolca sevgi de yayalım
İşte tam oldu!
Yaşanabilir artık dünyamda.
Ben oradayım bulmanızın tek yolu "sevgi".