Hüzünlüyken güzeldi yüzün, iki gözüm. Yüzün hüzünlüyken güzeldi. Çünkü hüzün masumiyet demek. Tefekkür halindeki ruhun yüze vuran rengi hüzün.
Güldüğünde güneş gibi yakıyorsun gözümü, canımı acıtıyorsun. Hüzünlüyken ise ay gibi oluyorsun; seyrine doyana aşk olsun!
Neden kahkahalar atıyorsun, neden? Kahkaha kararmış bir yüreğin türküsüdür. Bu türkünün sözleri; acı bitmiş bir hayatın öyküsüdür. Kahkaha; büyük hata; kahkaha kötüdür.
Sana yüzünü hüzne bula demiyorum. Gönlünü batır hüzün suyuna, ruhunu hüzün bağına götür. Hüzün dağından topla masum laleleri, hüzün ırmağında yıka ellerini. Rüzgârın hüznünü dinle bir yandan, bir yandan aydaki hüznü seyreyle.
Hüzünlüyken güzel yüzün, iki gözüm.
Hüzün; benim özüm.
Bu aşk burada biter ve ben çekip giderim
Yüreğimde bir çocuk cebimde bir revolver
Bu aşk burda biter iyi günler sevgilim
Ve ben çekip giderim bir nehir akıp gider
Bir hatıradır şimdi dalgın uyuyan şehir
Devamını Oku
Yüreğimde bir çocuk cebimde bir revolver
Bu aşk burda biter iyi günler sevgilim
Ve ben çekip giderim bir nehir akıp gider
Bir hatıradır şimdi dalgın uyuyan şehir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta