Hüzün rüzgârları eser sensiz her gece can ocağıma
Sanma ki unutturur seni bana, sensiz geçen zaman
Ahu gözlerine bir tutku ile başlamışken gönül sevdam
Sen gidince öksüz ve yetim kaldı son baharımda.
Bir damla düşse yanağına can evimden vurulurum
Zemheri ayazı düşer o an can ağacımın yaprağına
Azad etme istemem ben gönül evinin kuluyum
çan eğrisi tersten işlemekte
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Devamını Oku
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
