Hüzün rüzgârları eser sensiz her gece can ocağıma
Sanma ki unutturur seni bana, sensiz geçen zaman
Ahu gözlerine bir tutku ile başlamışken gönül sevdam
Sen gidince öksüz ve yetim kaldı son baharımda.
Bir damla düşse yanağına can evimden vurulurum
Zemheri ayazı düşer o an can ağacımın yaprağına
Azad etme istemem ben gönül evinin kuluyum
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
