Hüzün rüzgârları eser sensiz her gece can ocağıma
Sanma ki unutturur seni bana, sensiz geçen zaman
Ahu gözlerine bir tutku ile başlamışken gönül sevdam
Sen gidince öksüz ve yetim kaldı son baharımda.
Bir damla düşse yanağına can evimden vurulurum
Zemheri ayazı düşer o an can ağacımın yaprağına
Azad etme istemem ben gönül evinin kuluyum
Sensiz hem öksüzüm hem yetim gönül bağında.
Çarçabuk geçti bitmez sandığın ömrün tasalı yılları
Adımlarken kâh sevinç, kâh keder dolu çileli yolları
Her damlası bir bıçak yarası oldu yorgun yüreğimde
Ömrümden ömür çalan, kor ateşi hüzün damlaları.
Kayıt Tarihi : 20.11.2010 12:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)