Hüzün Çökmüş Gözlerimde

Aşkınla sarhoş olmuş, benliğimi,
Mey kadehlerinde, örseler oldum.
Cehennemden korkan düşüncelerimi,
Günahın tadında, unutturur oldum.

Ölümsüz aşk var mıdır?
Diye düşünürken,
Aşkın mertebesinde,
Sonsuzluğa eriştim.

Adını, buğulu camlara yazarken,
Hüzün çökmüş gözlerimde,
Gökkuşağının tüm renklerini,
Gözbebeklerimde görür gibi, oldum.

Yaşım kemale ererken,
Ömrüm senli günlere,
Tutsak bir o kadar da,
Tutkulu aşkına, prangalı kaldı.

Aşkta sanık kalmışlığımı,
Berat ettirip, temize çekmek için,
Kendimi durmadan, savuna savuna,
Cinnetin eşiğinde, isyankâr oldum…