Bir hüzün çıkmazıydı bahçesi,
Boyun bükmüştü duvar diplerinde mor menekşeler…
Yosunlu taşlara dağıtmıştı hüznünü,
Gölgesine dökülmüştü kırık heceler…
Salkım saçak bir bahar saklanıyordu
Loş bahçenin kuytu köşelerinde.
Sesler duyulmuyordu, sessizdi çığlıklar,
Ben sensiz olanlara seni aratıyorum,
Ben sensiz kalanlara seni yaratıyorum,
Seni saklayacağım, seni yazıp-andıkça
Kendimi çoğaltıyor, seni kuşatıyorum.
Unutturmayacağım, seni yaşatacağım,
Devamını Oku
Ben sensiz kalanlara seni yaratıyorum,
Seni saklayacağım, seni yazıp-andıkça
Kendimi çoğaltıyor, seni kuşatıyorum.
Unutturmayacağım, seni yaşatacağım,
