Bazen içimizde açar hüzün çiçekleri,
Düşündükçe daha da büyürler.
Toprağı elemden, suyu gözyaşından,
Ne kadar hüzünlenirsek,
O kadar kökleşirler.
İstemem hiç büyümesinler,
Ama bazen, neşeye izin vermezler.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
