Hüzün çiçekleri Şiiri - Halil Kaya

Hüzün çiçekleri ektim; beyhude gönlüme
Geçip gitti ömrün bunca yılı, biçarelikle
Oysa ki hayat dolu olmak vardı bu çehrede
Zamanın vefasızlıklarında boğuldum...

Yüreğim kafeslenmiş farkında olmadan
Dostlarımın farkı kalmamış düşmandan
Yoruldum artık alacakaranlıklardan
Nefes almak mı beni bunca yoran...?

Hüzünlerimi sakladığım limanlarım vardı
Onlarda gönlümden bir bir demir aldı
Biçare yalnızlığım baki kaldı
Kırıldı gönlümün kolu kanadı...

Kifayetsiz kaldı aklım, kaderimin işine
Sayıklar oldum vefasızlıkları düşümde
Hüzünlerimi yeşerttim, çiçek bahçemde
Bir yudum suyun sadeliğinde...

27.07.2009