Sen benim tam yirmi yıl önce,
Dalından kopardığım çiçektin.
Ben seni dalından kopardım ama,
Sen fidanlarını kalbime ektin.
Sen hep bir yudum suyla,
Bir nefes havayla avundun.
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu hüzün dolu şiirinizi beğeni ile okudum,yüreğinize sağlık,bu hüzünlerin her ne olursa olsun satırlarda kalması dileği ile sağlıcakla kalınız.
Şiir bahçesinde bir demet hüzün çiçeği.Bir kez daha etkilendim.Bu acıya yürek dayanmaz ama Allahım öyle bir sabır ve güç vermiş ki insanoğluna .....
Evet bu sevda bitmez dost,kalem yazdıkça.............
Bu şiirde bambaşka bir hüzün, ve varlığı kuşatan gizli bir elem var...
Çok etkilendim.
Cok hüzünlü ve güzel. Tebrikler.
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta