Sen benim tam yirmi yıl önce,
Dalından kopardığım çiçektin.
Ben seni dalından kopardım ama,
Sen fidanlarını kalbime ektin.
Sen hep bir yudum suyla,
Bir nefes havayla avundun.
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu hüzün dolu şiirinizi beğeni ile okudum,yüreğinize sağlık,bu hüzünlerin her ne olursa olsun satırlarda kalması dileği ile sağlıcakla kalınız.
Şiir bahçesinde bir demet hüzün çiçeği.Bir kez daha etkilendim.Bu acıya yürek dayanmaz ama Allahım öyle bir sabır ve güç vermiş ki insanoğluna .....
Evet bu sevda bitmez dost,kalem yazdıkça.............
Bu şiirde bambaşka bir hüzün, ve varlığı kuşatan gizli bir elem var...
Çok etkilendim.
Cok hüzünlü ve güzel. Tebrikler.
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta