Hüzün çiçeğim benim

Rüzgâr taşır
yalnızlığı, sessizce,
Duygular taşar bazen,
gözden bir gece.
Hüzün, sanki yıldızların
küskün hali,
Gökyüzü ağlar,
benle aynı misali.

Kalbim bir pencere,
geçmişe açık,
Hatıralar bir ırmak,
derin ve akıp.
Bir çiçek yeşerir,
dikenli bahçede,
Hüzünle sulanır,
büyür her gecede.

Ey hüzün!
Dost musun,
düşman mı bana?
Her sabah,
gözlerin çıkar karşıma.
Ama sen olmasan,
ne anlamı kalır,
Hayatın türküsü,
yarım mı çalınır?