Hüzün bulutları dağıldı. Gül güllerle geldi sandım. Hüzün bulutları bahar oldu. Çiçekler açtı. Hüzün bulutları dağıldı. Güneş doğdu mis kokular. Getirdi. Hüzün bulutları kuşun. Kanadında uçup gitti. Güle gelen insan gitti. Hüzün bulutları güneş bıraktı. Ömrüme gözüme, gönlüme
Canıma Kanıma. Hüzün bulutları yerini artık. Güneşie bıraktı. Meyve verecek kadar. Çiçek oldum artık. Bahar olduk. En mutluluk elbisesini, giydim. Salına salına geldi. Ömrüme aydınlıklar.
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta