Hüzün bulutları dağıldı. Gül güllerle geldi sandım. Hüzün bulutları bahar oldu. Çiçekler açtı. Hüzün bulutları dağıldı. Güneş doğdu mis kokular. Getirdi. Hüzün bulutları kuşun. Kanadında uçup gitti. Güle gelen insan gitti. Hüzün bulutları güneş bıraktı. Ömrüme gözüme, gönlüme
Canıma Kanıma. Hüzün bulutları yerini artık. Güneşie bıraktı. Meyve verecek kadar. Çiçek oldum artık. Bahar olduk. En mutluluk elbisesini, giydim. Salına salına geldi. Ömrüme aydınlıklar.
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta