Hüzün Bohçası Yüzün Şiiri - Kamil Aydemir

hangi yanılgılar itti seni yaralı ceylanım
sevginin uzğına
zalmin tuzağına
bilmez miydin acılar acımaz düşersen kucağına

öksüz çocuk gibi duruşun
hüzün bohçası yüzün
sana bu kadar mı kıydılar
kendini ve sevgiyi unutturdular
sevilmek neden korkutuyor seni bir düşün
endişeli bakışların
yüreğime saplanan kurşun
seni sevmekten mi beni vuruşun
sevgidir yaralı ceylanım sevgi
acılardan hüzünlerden kurtuluşun
yeniden bahara dönüşün

bana ucu ayrılığa çıkan yollar gibi bakma
hüzün çöker içime
sevinçlerim düşer uçurumlardan
çiçekleri çarpar kan
dağlarıma gel korurum seni avcılardan
isterim ki sen ağlama nazlı ceylan

hayta hayat bile ardında avcı
yüreği acı işlemeli
kafkasların nazlı ve yaralı ceylanı
seven gönlüm olamaz ki hayın
sussam susuşum içimde mayın
konuşsam sevgi oluyor sözcükler
senin beyninde gel gitler
sevgi sevmeyide öğretir insana
korku biter

sevgi yalanda gülmez
asi yüreğim taşıyamayacağı sevdanın altına girmez
ama unutma
seven yürek kırılgandır
aşk ihmale gelmez

bana yabancı vitrinler gibi durma
varoşlar kokar bir yanım
bir yanım anadolu
sevgiye hiç mi uğramaz hayatın yolu
gökkuşağının renkleri gibi saftır sevgim
ben de sevdiğimden sonra gelir can
acı düşmez bu aşktan sana
beni yarınlarına kat nazlı ceylan
inan işkencedir bana sensiz her an