Hüzün Beni Çok Yendi Şiiri - Celâlettin ...

Ağlarken, hüzün dillisin
Bir dolu bir boş kadehin sakisi
Kan kırmızı şaraplara dert anlatıyorsun
Türkülerin yürek yakar, can acıtır
Ölsen kâr etmez pişmanlığın şimdi

Sevmekten mi ar ettim
Sevdadan mı vazgeçtim
Unutmayı sen seçtin
Sözüm beni çok yendi

Çıplakken, tebessümü dikenli bir gülsün
Aynalarda pembelerin olsa da
Kendi gözlerinde, yüzün kızıl kandır
Gizler yüreğini, karanlığın hain tarafı
Hicran hazan mevsimindendir şimdi

Tuzaklı bir yol gibi
Billur sulu göl gibi
Yıkıp geçen sel gibi
Gözüm beni çok yendi

Yalnızken, kahrının boşunadır
Her akşam azap kapılarında eksilirsin
Pas tutar gözlerin, karanlığı eskitirsin
Savrulan saçların değildir rüzgârda
Pervanesini arayan ateştir şimdi

Umutları bitiren
Resimleri eskiten
Karanlığı büyüten
Hüzün beni çok yendi

09/02/2009