SIRADAN BİRİ İŞTE...
Bir gün,
Her şey ansızın bitip gidecek.
Ne sen kalacaksın geride,
Ne de adını duyan olacak.
Her şey tükendiğinde,
Sadece kırlarda birkaç hatıra,
Sen, şu karanlık dünyanın
En güzel ışığısın hayatımda.
Bunca sahtelik içinde
Korkmadan yaslandığım tek duvarsın —
Kendi duvarlarımdan bile sağlam,
Üstüme asla yıkılmayacak olan…
Sen bir imtihandın yüreğimde,
geceleri uyutmayan, gündüzleri peşimi bırakmayan, yüreğimi ince ince sızlatan, anlatamadığım bir lisandın, duyuramadığım bir sessizliktin içimde kalan.
Koşupta varamadığım, varıpda dokunamadığım, bir seraptın. ve her zerresini bildiğim, gerçeğim sandığım bir hayaldin sen.
Gönlüme cemre gibi düştüğün gün baharım olursun sanmıştım.
çiçeklerimi açıp , sana çoşmuş, yeşillenmişti yüreğim.
sonra ayazlar vurdu, ve soldu rumundaki bütün çiçeklerim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!