Hüzün Avcısı Şiiri - Bülent Öntaş

Zihnimde kaybolmuş hayat hikayen
anımsamıyorum
şimdi kış mevsimi gibi dolu gözlerin
sonbaharı ellerinden tutup getirmişsin
hazan mevsiminde kırık kanadın kolun...
söylesene
hangi semtin çıkmazı senin kederli sokağın
Smyrna'nın kavakları
kirpiklerinden dökülür sapsarı yaprakları
hüzün avcısı derler dizelerimin aslına
sevgili, ey sevgili
sen nerenin yolcususun...
kalemin ucunda yangın yürekli sevdalar
kül kül olur yüreğimin sancısı
söylerim söylerim
duyulmaz hiçbir yerde ağrısı
ben seni kendime nasıl anlatayım şimdi
göç göç olmuş geldiğin yılların anısı
çoktan silinmiş takvimlerde
gözlerinin ahusu...
hoş gelir mi kulağına söylediğim şarkılar
uy-u-sam geceye sarılıp, annemin ninnileri çalınsa radyoda...

Bülent Öntaş
12.05.2024 - Günsüz Takvimler Ülkesi