I
Üstünü örtemedim yalnızlıkların
Gündüze çeviremedim kara geceleri
Üşüdü bedenim, yalnızdı ruhum
Hüzün kokuyordu kahrolası akşamlar…
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
sazının ayarını arayan bir kalem/ozan.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta