Bir bakarsın rüzgar sert eser devirir koca çınarı,
Arkada bir mektup, okumaya korkar ürkek yürekler,
Kağıda yazılmış olan anılar değil,
Kavga buya, dert buya kağıtta yazılı bir avuç toprak.
Hadi gel tut elimi, tuttum elini, bırakmam elini,
Dersin avutursum kendini,
Bir kere bıraktın mı o eli,
Bir daha gelmez gelmeyecek O geri.
Ak saçlarını okşasam, buruşmuş ellerini öpsem,
Koklasam çocukluğumdan kalma o sabun kokusunu,
Ağrıyan dizlerine merhem olsam,
Bir çıkan bir inen tansiyona ilaç..
Bir kez daha kızıver dön hadi
çıcukluğuma,
Oyundan koşarken eve, ay hep arkamdan gelirdi.
Farkınde değildim ben, hep mi geç olurdu.
Özlüyorum o günleri, Sen kızgın beni beklerken hoşuma da gitmiyor değildi.
Kayıt Tarihi : 2.12.2020 01:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Sabri Cengiz](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/12/02/huzun-989.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!