Hüzün Şiiri - Emir Kerküklü

Ben hüzüne çocukken baktım, 
Büyüdüm büyüttüm.
Hiç yanımdan ayrılmadı, 
Hep onunla yazdım şiirlerimi.
Gel artık gel! 
Hüzünü Gönderip, 
Sana sarılayım.
Sensizlik ne kadar yoruyor,
Ne kadar özlüyorum,
Bir bilsen.
Eğer bir daha gelirsen, 
Ruhum sana doymadan, 
Gitme! 
Ya da illa ki gideceksen eğer,
Tut elimi, götür beni sonsuzluğa.
Mutluluk seninle eşittir. 
Kim istemez ki,
Mutluluğu sonsuzca yaşasın diye. 
Söz! yük olmayacağım sana 
Büyük kalbinin ufak bir köşesi, 
Çok bile hem de yeterlidir bana.
Kalbinde olduğumu hissedeyim,
Yaslanayım iyice.
Sıcaklığın üstüme sinsin ki,
Zamanı durgun bir şehrin,
Güneşi doğmayan bir sabahında,
Uzun uzun uyuyayım kollarında.