Hüzün Şiiri - Serhat Fidan

Kalemler ağaç
Mürekepler deniz olsa
Anca yeter acılarıma

Gözlerden inen bir damla yaştım
Şimdi ise günüle inen bir elemim ben

Gözlerim dolsa
Kalbim yarılsa
Hüznümü haykırsam Sonsuzluğa
Ellerimi kaldırsam
Haykırsam yüce Yaradana

Kalem tutan elim tutmasa
Sen diyen dilin lal olsa
Sana uzanan eller kırılsa
Senin yolunda bir yoldaşta ben olurum

Kimine gül acı verir
Kimine bir taş parçası
Kimine kelimeler bir cam parçası
Kimine ise zehirli bir ok verir acı verirken
Kimine ise bir damla göz yaşı hayatta tutar
Bendeki seni
Sendeki beni

Ne desem ne söylesem
İçi oyulmuş bir hayatla gelemem
Sen gökyüzündeki yıldız iken
Ben yeryüzündeki bir viraneyim gelemem

Sen sendeki tebessüm ile yeniden doğurturken mutluluğu
Ben gölge misali inemem hayatına
Yok edemem
Sevinemem ben

Ellerimi kaldırsam semaya
Bir senden istesem senin olanı
Bir senden istesem hayatımı.....