HÜZÜN
Her ilk bahar yeşersen de yeniden
Umuda açılsa da yelkenler
Sevsen de çoğu şeyi sonsuza kadar
Bahar gidince düş neye yarar
Havada olursa kara bir bulut
Elinden geliyorsa sen hüznü unut
Yetse de sana sevgi dolu bir umut
Dinlensen bile geçer mi o yorgunluk
Sararıp solsa da hazanda dökülen yapraklar
Rüzgara dirense de çıplak kalmış ağaçlar
Gelmez ise beklediğin özlediğin o yaz
Sonbahardaysan eğer kış olur ayaz
Şarkı söyle türkü söyle
İster çal ister dinle
Sonunda kalınca kendi kendine
Diyebilir misin ki hüzün yok bende
Sevinç yaşa keder yaşa
İster gül ister üzül
Az yaşa çok yaşa ne yaşarsan yaşa
Her şeyin sonu değil midir hüzün
AYLA CERMEN TÜFEKÇİ
Ayla Cermen TüfekçiKayıt Tarihi : 20.11.2018 13:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Belki yalnız anılardan kalan o diyarda seni bekler.
Belki de o ilkyardım akşamına ulaşmıştı kışın.
Götüreceği neyi varsa toparladı gönül.
Savrulan gönülün darmadağın hali.
Yarı açık bırakılmış pencereden kavuşmayı bekliyor.
Büyük ayna kainatın üstünü hala örtülü gören gözlerin duygusu benin.
Ve şiirin sevgisi tek başına.
Parmaklarında hala o biçimi arıyor şair.
Son yakındı sevgiliye.
Bir daha sordu yapayalnız.
Suçsuzluğunun bilincine varmak için gönlünün cebine yerleştirdiği mektuplar anahtarı kilitli kıldığı yılların.
Nasıl olsa b/aşka bir gün.
Hepsi bırakıp gitti onu.
Dalından savrulan yapraklar gibi.
Nasiplendik elhamdülillah.
Aşkınız daim olsun.
Yüreğinize sağlık.
Allaha emanet olun.
Selam ve dualarımla.
Hoşça bakınız zatınıza.
beğeniyle okudum
TÜM YORUMLAR (2)