HÜZÜN
Sonsuzluğa dirilme vakti geldi.
Tıpkı yaprakların dallarına veda vakti gibi
Çetin ve hüzünlü bir yalnızlık başlar ardından.
Sanki geri dönecekmiş gibi özlem dolu.
Ağır ağır salınarak yol alır.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta