sigara gibi içime çekiyorum hüznümü…
ilk başlarda ağız tiryakisiydi benim kisi… hüzün çekilir mi hiç? diye sormayın bana… çekilir…çekilir ki bir kere tadını aldıktan sonra yapışır kalır sana imge gibi…
hüzün en anlaşılır duygudur…en güzel şarkılara bel bağlarken, yağmurda ıslanırken, gözlerimizdeki ışıltı sönerken tutunuruz bu duyguya…
hüzün ansızın gelmez, birikmişlikler peşini bırakmadığı zamanda yanına dikilir,
geçmişin sana yaşattığı cam kırıklarının toptan yüreğine saplanmasıyla gelir.
korkmayın…
hüznü alınız iç çekişlerinize, gülüşlerinize, yüreğinize…
hüzün;
ölene kadar benimle kalsan,
seni öpsem, koklasam
korkma,
seni en güzel içime ben çekerim…
27.02.2017
Kayıt Tarihi : 27.2.2017 15:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"elde var hüzün"
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!