Hüzün Şiiri - Bedri Tanju Sular

Gün olur içimdeki hüzün gözyaşlarımla savrulur geceye
Düşlere asılı kalır o anlamsız kalan gecelere
Tanımıyorum kendimi bu benmiyim inanamıyorum bu
sözlere
Aciz kalmış yüreğim herşeyiyle sevsede
Sustum kimizaman içime attım yalnızlığı
Sustukça derinleşti izleri silinmesi mümkün olmadı
Gözyaşlarım tanıdık bildik beni hiç yalnız bırakmadı
Sırdaş oldu mısralarım beni tek anlayandı
Düşlerimdi öylesine derin içimde büyüttüğüm
Öylesine sevdimki yüz çeviremediki gönlüm
An oldu incindi savruldu yinede sustu gönlüm
Duyulmadı yazıkki feryadım kahroldu gönlüm
Artık düşlerim yok gecenin o kör karanlıklarına haps
edilmiş
O nefretli bakışlarla ölesiye sorguya çekilmiş
Sevmişim bedeline bu gönül nasıl razı gelmiş
Bilirim sevdimi herşeyiyle sevmiş
Nekadar acı çeksede yalvarmadı içine atıp geçmiş
Gözyaşlarını saklamış oysa gönlüm ne düşüncelerde
gizlenmiş
Karaya vuran donuk bir yüz o soğuk sularda
Düşlere kanıpta kapılan okyanuslarda
Görür sevgilinin hayalidir o dalgalarda
Oysa yalnızca bir esinti parçalanır o yollarda
Ruhsuz bir beden neye yarar sahip olduğum
Yaşanmamış duygularla örülü sarhoşluğum
Savrulur giderim bilinmez yorgunluğum

15/04/2004 Çapa