Hüzün Şiiri - Cem Filiz

Hayatın çilesi gelince başa
Hüznün acı zehrini içiverdim
Gözlerimden akan her yaşa
Kendimi ağlarken salıverdim

İçten içe tattım acı duygusunu
Hüzün sen yaralı kalbimdesin
Yürüdüğümde bu hayat yolunu
Gönlümü kördüğüm edensin

Mutlu dünyama kapattın perde
Beni boğdun o hazin denizinde
Umutlarımı çalıp acı verdiğinde
Hüzün bu gönlümden ne istersin

Hüzün; ağlarını ördün gönlümde
Hüzün; sızımı yaşarım kalbimde
Hüzün; çaresiz illetsin derdimde
Ruhumda gölgeni hissediyorum