Nedense hep akşamları hüzünleniriz.
Benliğimiz korkar yalnız kalmaktan
Karanlığın aydınlığa galibiyeti midir?
Kalbimizi tarif edilmez acılarla burkan.
Sabah ışıkları ile yıkanınca yüzümüz
Bilemediğimiz umutlar sarar çevremizi
Hüzünler, ayrılıklar, korkular silemez
Yüzümüze yayılan gülümsemelerimizi.
Kayıt Tarihi : 4.1.2016 00:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!