Hüzün Şiiri - Ali Kemal Bozkurt

Hayale dalarım ufkumda mazi
Mavili bir deniz birde esmer kız
Beyaz martıların çığlık sesleri
İçimde gariplik içimde hüzün

Sıralı dağların çöker gölgesi
Azap yükü biner omuzlarıma
Bir sızı başlar kor ciğerlerimde
İçimde gariplik içimde hüzün

Bütün yıldızlar uykuda ay doğmaz
Kapkara bulutlar çöker üstüme
Bir feryat sesi hasta ciğerimde
İçimde gariplik içimde hüzün

Sıralanmış dağlar karlı tepeler
Kuytulara çadır kurmuş obalar
Eser deli poyraz üşür bebeler
İçimde gariplik içimde hüzün

Özümde korlanır insafsız ateş
Bağrıma bastığım onca karataş
Anlamsız manasız acı bir savaş
İçimde gariplik içimde hüzün

Köyü özlerim coşkun dereleri
Birde pamuk tarlası ovaları
Çocukluk yıllarım gelir aklıma
İçimde gariplik içimde hüzün

Yaralı Bozkurt’um özümden kaçtım
Bir hayal uğruna yollara düştüm
Ciğerim kor oldu yandı tutuştum
İçimde gariplik içimde hüzün..

Hayalin izleri..