Hüzün (...) Şiiri - Feysah Can

Biktim artik hayattan,
Biktim caresizce sevgiyi aramaktan,
Anlayişsiz insanlarla dolu şu dünyadan,
Uykusuzlukla anlaşmiş gecelerden,
Ve hüznü aşka tercih eden yüregimden,

Niye anlaşılmaz olur bazen sözler,
Sevgiyle içtenlikle söylenseler bile?

Niye sevginin degerini anlayamaz insanlar,
Dünyada ondan degerli baska birsey olmadigi halde?

Niye hüzüle biter sonsuz denebilecek aşklar?
Sevmek niye zor gelir bazen insana,
Sevmeye ekmek gibi su gibi ihtiyaci varken bile?