Hüzün çalarken, titrek elleriyle gönül kapını
Bir telaş sarar bedenini, dökersin gözyaşını
Elinden gelen, üç beş istemsiz adımdır
Arkası gelmez zaten, yere kapaklanmışsındır
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta